دو سه جمله با آنان که سودای طهارت و حیات آب در سر دارند
مقام عظمای ولایت و رهبری حضرت آیت ا...العظمی خامنه ای (مد ظله العالی)
مطالب از سر درد برخی همکاران که از تغییر محل کار شکوه و شکایت داشتند را خواندم و همچنان مطالبشان را در وبگاه و وبلاگشان پیگیرم. البته نکاتی را من باب تجربه و به عنوان یک برادر کوچکتر عرض می کنم:
یکم: همکاران محترم خداوند بشر را نیافریده تا چون کودکان به اسباب بازی های موقتی دل ببندند ، آنها که در این دار فنا به ماده دل می بندند کودکانی را مانند که به خاک بازی مشغول اند ، آری همکار گرامی بقول خواجه شیراز :
تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست
یا :
من ملک بودم و فردوس برین جایم بود آدم آورد در این دیر خراب آبادم
پس به چیزی دل ببندید که هیچ کس نتواند آن را از شما بگیرد.برای همه ی بشریت علی الخصوص این بنده گنهکار نیز دعا کنید تا توفیق داشتن این اخلاق رفیق راهش گردد.انشاء ا...
دوم : ضرب المثلی قدیمی که مادرها و مادربزرگ ها نقل می کردند این بود « گندم بومی عاقبت رای خودش را می آورد».
هر انسان شخصیتی دارد ، روحی دارد و ایمانی که هیچ کس نمی تواند آن را از او بگیرد بنا به تعبیر فلاسفه جوهر ثابت است و عرض متغیر ، شخصیت انسان و روح بزرگ او جوهری است که شغل و پست نمی تواند آن را بالا ببرد یا پایین بیاورد.قدر روح و شخصیت خود را بدانید و با شِکوه و شکایت آن را تاریک و مکدر ننمائید.
سوم : یکی از علماء می فرمودند: « وارد اداره ای شدم دیدم مسئولی بصورت نصفه روی صندلی مسئولیت نشسته ، پرسیدم چرا این گونه نشسته اید جواب داد : برای اینکه هر وقت گفتند بلند شو راحت بلند شوم ». قدیمی ها نیز می گفتند کارمند زن دولت است و طبعا تابع او. مثل ما کارکنان نیز همین است. یادم است سال ۸۲ آقای مفیدی معاون فرهنگی ارشاد به من که چند سالی بود در ارشاد شاغل بودم فرمودند: «سید! کارمند ۳۰ سال باید خدمت کند ، هر روز هم یک جایی است ». دقیقا همین طور است ، از آن زمان تاکنون ۱۰ سال می گذرد ، در این ده سال حقیر و همه ی کتابدارانی که در این مدت به نهاد جذب شدند دائم در گردش شغلی بوده و هستند و همه نیز دورانی که شما می گذرانید را به سر کرده و می کنند . همه کتابداران در کتابخانه ها و مشاغل مختلف کارکرده اند تا اینکه امروز به اینجا که هستند رسیده اند. در مسیر کار اداری و اجرایی ، پستی و بلندی زیاد است. طوری کار کنیم که لحظه های مان را ماندگار کنیم و در حسرت کارهایی که می توانستیم در مدت داشتن شغل و پستی خاص انجام دهیم و ندادیم نمانیم.
« زندگی صحنۀ یکتای هنرمندی ماست، هرکسی نغمۀ خود خواند و از صحنه رود، صحنه پیوسته بجاست، خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد »
چهارم : مدیر کل محترم در وبلاگشان مثل درستی را بیان نمودند ، آب هم با همه ی لطافتش که مظهر حیات۲و مصداق صریح پاکی و طهارت۳ است اگر یکجا بماند عاقبت مرداب می شود ، لازمه پیشرفت و تکامل گردش و تحرک است.کتابخانه های دیگر نیز هر آن چه شما در کتابخانه مجتمع بدنبالش بوده و هستید دارند و تنها وجود شما را برای تغییر و تحول کم دارند ، وجود خویش را از آنها دریغ نکنید.
واپسین کلام آن که تغییر ، بعضی اوقات ، مبداء عدل و داد است.بگذارید همکاران دیگری که در کتابخانه های با درجه پایین تر کار کرده اند در کتابخانه جدید و با درجه بالاتر نیز چند صباحی شاغل گردند و بر تجربیات خویش در محیط جدید تر بیفزایند که « و هو اقرب للتقوی ».۴
پاینده باشید. ایام عزت مستدام.
-----------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
۱-برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسئولان سازمان تبليغات اسلامي ۵ اسفند ۱۳۷۰
۲- وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ، ( انبیاء/۳۰) : و هر چيز زندهاى را از آب پديد آورديم
۳- وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا ، (فرقان/۴۸) : و از آسمان آبى پاك فرود آورديم.
۴- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ، (مائده/۸) : اى كسانى كه ايمان آوردهايد براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالتشهادت دهيد و البته نبايد دشمنى گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.