روز مبارک مادر ، آن گونه که باید باشد (قسمت آخر)

آری روز زن روز میلادِ باسعادت بانویی است که که بنا به تعبیر مشهورِ « المخفیه قبرا و المجهوله قدرا » هم قبرش ناپیداست و هم قدر و شخصیتش مجهول و ناشناخته. به جرأت می توان گفت زنِ امروز جامعه ی ما (باستثناء تعدادی اندک و جزیی) همانند مردِ امروز جامعه (باستثناء تعدادی اندک و جزیی) با آن چه از آن به عنوان الگوی زن مسلمان و مرد مسلمان یاد می شود تفاوت فراوانی دارد ، زنِ اسوه و نمونه ی اسلام زهرا (س) است ، زنی که خود می فرماید از علی هیچ گاه چیزی را درخواست نکردم مبادا شرمِ نداری را در سیمای آن حضرت مشاهده کنم ، زنی که وقتی پیامبر کارهای خانواده را ، بین او و همسرش تقسیم می کند ، کارهای درون خانه را به او و کارهای بیرون از خانه را به علی(ع) محول می نماید ، با طیبِ خاطر رضایت داده و از این که نباید با نامحرم سر و کار داشته باشد مشعوف و خوشحال می گردد.آری اگر دستگاههای تبلیغاتی و فرهنگی کشور از دانشگاه و حوزه و سازمان تبلیغات و وزارت فرهنگ و ارشاد گرفته تا صدا و سیما و روزنامه ها و پایگاه های خبری و اطلاع رسانی همه و همه بتوانند همان گونه که بنا به فرمایش مقام معظم رهبری و همه ی دلسوزان نظام در صدد معرفی الگوی سبک زندگی اسلامی هستند ، کمر همت ببندند و با بهره گیری از کتاب و سنت، الگوی زن و مرد مسلمان را نیز به طور کامل جامعه معرفی نمایند بی شک روز مبارکِ مادر نیز تنها به عنوان روز خریدِ هدیه به زن ، مادر و همسر تلقی نخواهد شد.بهترین راهِ مبارزه با تهاجمِ فرهنگی غرب نیز همین است. معرفی سبک زندگی اسلامی و معرفی سبک اخلاقی زن و مرد مسلمان با بهره گیری از مواریث فرهنگی اسلام. امید که چنین باشد.
بس کنم ای دوست تو خود گفته گیر       یک دو سه لام و دو سه نونی دگر.



 ضمنا با عنایت به اینکه اکثریت کتابداران استان را خانم ها تشکیل می دهند ، لذا ضمن تبریک این روز عزیز و مبارک به تمامی خواهر مقامان گرامی ، امیدوارم همگی در پناه حضرت مادر (س) موفق و موید و منصور باشند.و انشاء ا... خداوند متعال سایه همه ی همسران ( بانوان مکرمه) را سالیان سال بر سر همه ی ما مستدام فرموده و انشاء ا... ما را به داغ این بزرگواران مبتلا نفرماید...

روز مبارک مادر ، آن گونه که باید باشد (قسمت دوم)

بانویی که هر چند اسوه حجاب و عفاف است و بهترین دارایی زن را آن می داند که (حتی الامکان) مرد بیگانه ای او را نبیند و او نیز مرد بیگانه ای را نبیند اما هنگامی که اصحاب سقیفه و یاران شیطان برای گرفتن بیعت اجباری از همسرش به خانه ی او حمله می برند از احتجاج با آن ها به بهانه زن بودن شانه خالی نمی کند و حتی چنان مصمم ، هوشیار و قدرتمند در صحنه ی دفاع از ولایت پای به میدان می نهد که دشمنان چاره ای جز از سر راه برداشتن او نمی یابند ، در اندیشه زهرا ، ولایت که راهروی رسالت و تالی تِلو رسول ا... است باید بماند ولو آن که زهرا فدایی گردد و در این جا نیز زهرا با حجاب و عفت گام به میدان می گذارد  ، بانویی که حجاب دست او را نمی بندد تا بعد از سقیفه ، شبانه در کجاوه ی شتری که افسار آن بدست مبارک علی(ع) است بنشیند و از حاضران در غدیر استفسار کرده ، اعتراف بگیرد که مگر شما نبودید که در اجتماع صد هزار نفری خم ، شاهد انتصاب الهی علی (ع) توسط پیامبر به ولایت و امامت بودید پس چرا اکنون سکوت اختیار کرده و بر ظلم ظالمان با خاموشی و رضایت خود صحه گذاشته اید ، بانویی که پس از تبدیل ولایت به خلافت و غصب فدک و هزاران بدعت و ظلم و ستم دیگر ، حجاب مانع آن بزرگوار نشد تا برای دفاع از حق الهی اش ، دستور دهد تا مسجد پیامبر را پرده زنند ، بانوان در یک طرف ، مردان در سوی دیگر ، به نوای الهی و بیانات ربانی اش گوش دهند و صدای مظلومیتش را بشنوند ، بانویی که چنان بر فراز منبر پدر مسلط و مقتدر و با اشراف کامل به آیات مصحف الهی ، از جایگاه رفیع امامت دفاع کرد که شیخینِ نشسته در پای منبر را به اقرار و اذعان واداشت و همه به حقانیتش اعتراف کردند ، بانویی که چون برخی بانوان امروزی نبود که حجاب را مانع و رادع پیشرفت و ترقی بشمار آورده ، آن را دست و پا گیردانسته و در صدد رفع آن برآیند و چون در جایی حضورشان در اجتماع لازم شد ، آن گونه از خود بیخود شوند که مروارید بودنِ خود و لزومِ در صدف بودنِ این مروارید را فراموش نموده ، گوهر حجاب خویش را در بازار مکاره آخر الزمان به تاراج دزدان حیاء و عفت دهند و خشنود از این که دیگر با زن اروپایی امروز چند گام دیگر فاصله ندارند ، روزگار سپری کنند.
ادامه دارد.....

روز مبارک مادر ، آن گونه که باید باشد (قسمت اول)

بیستم جمادی الثانی هر سال روز بسیار بزرگی در عالم است. روز ولادت بانوی دو سرا حضرت زهرا (س) .روزی که بنا به ابتکار بسیار ارزشمند بنیانگذار جمهوری اسلامی– حضرت امام خمینی (ره) – روز زن و روز مادر نام گرفت.

روزی که هر چند اوتاد و بزرگان اسلام از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) ، امام امت (ره) ، مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در تمام زندگی و طول سال ما را به احترام به مقام رفیع مادر و مهربانی و محبت در حق همسر سفارش فرموده اند ، و خود در این امر الگو و نمونه و اسوه بوده اند ، اما ما تنها آن روز را آن هم به صرف خریدن یک کادو!!! روز احترام به مادر قرار داده ایم و در طول سال از مقام شامخ و با عظمت مادران و در درجه بعد همسران غافلیم ، ما روز مادر را به روزی بدل کرده ایم که هرچه هدیه مادی اش گران تر و سنگین تر باشد ، آن روز خوش یمن تر و مبارک تر است ، روزی که بیشتر از آن که مقام و عظمت و شخصیت و منش و روش زندگی مولود آن توجه شود به هدایایی که باید خریده شود توجه می شود ، اشتباه نکنیم کسی با هدیه دادن به مادران و همسران مخالف نیست ، بنده خود صد در صد موافق این امر مبارک –اهداء هدیه-که بنا به فرمایش پیامبر اکرم (ص) باعث تالیف قلوب و نزدیکی دل ها می گردد و تازه وظیفه هر همسر و فرزندی است هستم ، اما آیا این بزرگترین توهین به مقام شامخ مادر و مقام با عظمت همسر نیست که تنها و تنها با یک هدیه ی ظاهری و کادوی مادی قضیه را فیصله داده و در معرفی الگوی زن مسلمان به جامعه زنان مسلمان و شیعه سستی کنیم. روز مادر و روز زن زیباست اما نه فقط به اهدای هدیه به مادران و همسران. بلکه متمم و مکمل آن ، شناخت زندگی مولود این روز و تعمیم دادن زندگی آن بانوی بهشتی به زندگی امروزه خودمان است. زندگی بانوی بزرگواری بنام زهرا(س) ، بانویی که حافظ قرآن بود ، بانویی که امام علی (ع) در هنگام شهادتش فرمود بخدا قسم زهرا (س) یکبار مرا ناراحت نکرد ، بانویی که ۱۸سال بیشتر در این عالم نزیست ولی باندازه ۱۸ قرن به بشریت درس داد ، بانویی که ام ابیها – مادر پدرش – بود ، بانویی که اهل سنت نطفه آن بزرگوار را سیب بهشتی خداوند می دانند که به پیامبر  هدیه شده بود ، بانویی که داستان گردنبند بابرکتی که آن را در راه خدا ایثار کرد و خداوند دوباره آن را به خودشان بازگرداند مشهور است ، بانویی که ....

ادامه دارد